O książce: rok / Zinaida Alekseevna była cudowną kobietą. W szkole uczyła języków obcych – niemieckiego i angielskiego. Studenci ją lubili. I nauczycielom też się to podobało. Poznałem ją, gdy przyszedłem ubiegać się o pracę w szkole. Zinaida Alekseevna poszła na urlop macierzyński, a ja przyszedłem ją zastąpić. Do gabinetu dyrektora weszła szczupła kobieta niskiego wzrostu, ubrana w ciemnoniebieską sukienkę z koronkowym kołnierzykiem. Włosy proste, mała grzywka. Twarz jak lalka. Bardzo miło i słodko. I wszystko, co powiedziała i jak powiedziała, było bardzo przyjemne. Zinaida Alekseevna prowadziła dla mnie zajęcia równoległe do dziesiątych i równoległe do siódmych.